Huh. Nu al?

Bedtijd. Spitsuur. Ow help ik moet lang naar het toilet. Halverwege de toiletgang een huilend kind. Oververmoeid van de dag en schreeuwend omdat hij zijn broek niet uit krijgt. Mama had gevraagd, op een wat minder vriendelijke toon, dat hij nu echt zijn pyjama moest aantrekken omdat het nu echt te laat werd.
Bloed aan het toiletpapier. Waar komt dat nou weer vandaan? Ik denk dat het een aambei is. Geen tijd om het uitgebreid te onderzoeken want het gekrijs wordt erger. Ik troost hem, help hem. Een kus op zijn bol. Slaap lekker jochie.
Ik vertel hetgeen aan mijn man. Volgens hem niet raar want we hadden een uurtje van te voren rode bieten gegeten. Een beetje geïrriteerd snauw ik dat ik echt wel het verschil zie tussen bloed en een andere kleur ontlasting door bepaald voedsel. Alsof dat ook kan in 1 uur tijd. Mannen!
Ik kijk televisie en snaai een half pak koeken weg terwijl ik eigenlijk aan de lijn ben. Ik krijg wat lichte krampen in mijn buik.
Na een uurtje ga ik naar bed en ga ik gebruikelijk nog ff plassen. 2 rode stippen in mijn broek. Huh nu al? Het is cyclusdag 26 pas!
Er vallen nu wel wat dingen op zijn plek. De gevoelige borsten, dat ze vandaag opeens minder gevoelig waren, dat ik emotioneel ben opeens, de vreetbui...
Alweer een ronde verder. Alweer een ronde teveel.